Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/2989 Esas 2018/8853 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 53, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılanın köyünde yetiştirip, satışa sunduğu kimyonu satın almak konusunda katılanla anlaştığı, ertesi gün parayı Eskişehir"de bankada ödeyeceğini söyleyerek kimyonlarını kamyonete yüklediği, kamyon seyir halinde ilken katılanla bankaya geldikleri, banka ATM"sinin kartı yuttuğunu belirtip, katılana bankanın önünde beklemesi halinde evden para getireceğini söyleyerek, ayrıldığı ve bir daha dönmediği, daha sonra 1660 kg gelen kimyonu... ilçesine götürerek sattığı, katılana ödemesi gereken 9.180,00 TL parayı ödemediği, bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanık savunmaları, katılan beyanları, tanık anlatımları ve dosya kapsamına göre; adli para cezasının tayini sırasında “kanunda öngörülen ve alt sınırı belirlenmeyen adli para cezasının “suçun işleniş şekli ve özellikleri dikkate alınarak” şeklinde yasal ve yeterli gerekçe gösterilmiş olması karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeksizin, sanığın eylemleri neticesinde dolandırıcılık suçunun sübuta erdiği gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçu tek başına işlemediği, hükmün tefhim olunmadığı gerekçesine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 03/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.