MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 51, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamında olduğu, ancak; dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi sonucu, uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, askerlik arkadaşı... i arayarak define bulduğunu ve satmak istediğini söylediği,... /0"in durumu katılan olan babasına anlattığı, katılan ..."in...,... "ye gelerek, ... umaralı hattı arayarak sanık ile buluştuğu, sanığın bir akrabasının altın bulduğunu söyleyerek, kimliği tespit edilemeyen ....isimli şahsı yanlarına çağırdığı, ....isimli şahsın katılanın yanına gelerek cebinden 18 adet altın çıkardığı, katılanın altınların gerçek olduğunu görmesi üzerine, şüpheli İsmail"e ne kadar altınlarının olduğunu sorduğu, şahsın 500 tane olduğunu söylemesi üzerine katılanın 30.000 TL"ye ....ile anlaştığı ancak katılanın 20.000 TL temin edebildiği, ... in 20.000 TL"yi kabul ettiğini söyleyerek parayı aldığı ve altınları getireceğini söyleyerek katılanın yanından ayrıldığı, İsmail"in, katılanın yanında iken sanığa telefon açtığı, sanığın, katılana altınları alıp geleceğini söyleyerek koşmaya başladığı, katılanın da durumdan şüphelenerek sanığın arkasından koştuğu, sanığın bu sırada bir araca binerek kaçtığı ve böylece dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanık savunmaları, katılan beyanları, tanıkların anlatımları, iletişim kayıtları ve dosya kapsamına göre; sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılanın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Sanık hakkında kurulan ilk hükümde adli para cezasına hükmedilmemiş olması ve hükmü sadece sanığın temyiz etmesi karşısında; sanık hakkında bozma ilamı sonrası kurulan hükümde CMUK 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının korunması gerektiği gözetilmeksizin denetimi yapılan hükümde sanığa adli para cezası tayin edilmiş olması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında daha evvel Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2009/740 Esas, 2011/200 Karar sayılı ilamı sanığın 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, adli para cezası ile mahkum edilmemiş olması, hükmün sanık tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 14/09/2015 tarih ve 2015/2608 Esas, 2015/3998 Karar sayılı bozma kararı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son madde uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulması hususundaki bozma kararı nazara alınarak aleyhte bozma yasağı nazara alınarak; hüküm fıkrasından adli para cezasının uygulanması ile ilgili kısmın çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.