Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/10856 Esas 2006/12589 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/06/2006
NUMARASI : 421347
                       
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 1.4.2004-1.6.2005 tarihleri arasında çalıştığının tesbitiyle, işçilik alacaklarının tahsiline   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1) Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Sosyal Sigortalar Kurumu’nun tüm, davalı işverenin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2) Dava davacının davalıya ait apartman işyerinde geçen  davalı kuruma eksik bildirilen  çalışma süresinin tesbiti  ile kıdem ve ihbar tazminatı ile ödenmeyen işçilik  alacaklarının davalı işverenden  tahsili istemine  ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının davalı işverene ait apartman işyerinde kapıcı olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, kış aylarında günde beş saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesinde, genel bakımdan çalışma süresinin haftada en çok kırkbeş saat olduğu belirtilmiştir. Anılan maddede belirtilen haftalık normal çalışma süresinin dışında yapılacak fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışmaya ilişkin usul ve esasları düzenlemek üzere çıkarılan İş Kanununa İlişkin Fazla Çalışma ve Fazla Sürelerle Çalışma Yönetmeliği’nin 5. maddesinde ise, fazla çalışma süresinin toplamının bir yılda ikiyüzyetmiş saatten fazla olamayacağı ve bu sürenin sınırının, işyerlerine veya yürütülen işlere değil, işçilerin şahıslarına ilişkin olduğu öngörülmüştür. Ayrıca, Konut Kapıcıları Yönetmeliği’nin 7. maddesine göre, çalışma süresi genel olarak haftalık 45 saattir. Bu süre çalışma biçimine göre sözleşme ile azaltılabilir. Ayrıca, İş Kanunu’nun 63. maddesindeki süreyi aksatmamak koşuluyla yoğunlaştırılmış çalışma ilişkisi de kurulabilir. Çalışma süresi, kapıcının işte geçirdiği zamandır. Kapıcı konutu tahsis edilmiş işyerinde çalışma biçimine göre günlük çalışma süresi en çok dörde bölünebilir. Ara dinlenmesi çalışma süresinden sayılmaz. Çalışma saatleri, yaz ve kış saat uygulamaları ve iklim şartları dikkate alınarak düzenlenebilir.
Öte yandan, kapıcıların çalışma şekline göre kış aylarında beş saat fazla mesai yapması hayatın olağan akışına da aykırıdır. Somut olayda, dinlenen iki davacı tanığından bir tanesi, davacının çalıştığı apartman işyerinde 32 daire; diğeri ise, 14 daire bulunduğunu belirtmiştir. Bu durumda, davalı işverene ait apartmanın büyüklüğü, kaloriferde yakılan yakıtın nevi belirlenerek, yukarıda açıklanan mevzuat doğrultusunda, davacının kış aylarında yapabileceği fazla çalışmalar kesin olarak saptanmalı ve buna göre hüküm kurulmalıdır. Eksik inceleme ile fazla mesai alacak isteminin yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, temyiz harcının  istek halinde davalılardan Üngörler 1.Apt.Yönetim Kurulu Bşk. iade, 16.11.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.