Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/41252 Esas 2022/7284 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Beraat

1)Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanıklara yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanıkların sorgusunun yapıldığı 17/10/2011 ve 23/01/2012 tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2) Nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık ... ve ...'ın ortakları olduğu şirkete ait ... Tıp Merkezi'nin mesul müdürlüğünü 2009 yılına kadar sanık ...'nın, 2009 yılında 6 ay süreyle de sanık ...'nin yaptığı, burada sanık ...'in pratisyen hekim, sanık ...'nın nöroloji uzmanı, sanık ...'ın ise kadın doğum uzmanı olarak görev yaptıkları, ... İl Sağlık Müdürlüğü'ne gönderilen ihbar ve şikayet dilekçeleri üzerine SGK Teftiş Kurulunca yapılan soruşturma sonucunda, ... Tıp Merkezi'nde Üroloji uzmanı olarak çalışıyor olması gereken operatör Doktor ...'nin Tıp Merkezinde bulunmadığı, ...'nin muayene odası olarak gösterilen odada sanık ...'in hasta muayene ederek reçete yazdığı ve hastalara tedavi uyguladığı, adli emanetin 2010/8466 sırasında bulunan CD'de sanık ...'in Üroloji Uzmanı Operatör Doktor ...'ye ait odada hasta muayene ederek reçete düzenlediğinin belirlendiği, ayrıca tanık olarak dinlenen ...'nin gösterilen reçeteler altındaki imzaların kendisine ait olmadığını beyan ettiği, sanıkların ... Tıp Merkezine başvuran ya da başvurmadığı halde sağlık karneleri elde edilen bir kısım hastalara muayene edilmiş ve tedavi yapılmış gibi dosya açarak evrak ve fatura düzenledikleri, ... İl Müdürlüğü'nün 23.05.2011 tarihli yazısı ve ekinde ayrıntıları belirtildiği şekilde toplam 238 hastaya yapılmayan muayene ve tedaviler nedeniyle faturalar karşılığında toplam 86.347,5 TL'nin Kurum'dan tahsil edilerek kamu kurumu olan SGK'nın zarara uğratılarak üzerilerine atılı nitelikli dolandırıcılık suçlarını işledikleri iddia edilen olayda;
Tanık ...'ın ... Tıp Merkezi'ne en fazla 5 kere gittiğini ve üroloji bölümüne hiç gitmediğini, böbrek ile ilgili bir sorunu hiç yaşamadığı halde 29 kere gitmiş ve ürolojiye muayene olmuş gibi gösterildiğini, tanık ...'in de buraya en fazla 10 kere gittiğini ve üroloji bölümüne hiç gitmediği halde 50 kere gitmiş ve ürolojiye muayene olmuş gibi gösterildiğini iddia ettikleri, ancak SGK tarafından liste halinde sunulan 238 hasta ve müfettiş tarafından dinlenilen ... isimli kişinin dinlenilmediği anlaşıldığından, gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeksizin tespiti bakımından; kanaat edinilecek kadar hastaya ulaşılıp ... Tıp Merkezinde muayene olup olmadıkları, buraya kaç kere gittikleri, böbrek rahatsızlıkları olup olmadığı, bu konuda işlem yapılıp yapılmadığının sorulması, reçete ve raporların düzenlendiği tarihlerde hak sahiplerinde bulunan hastalıklara ilişkin teşhis ve tedavi ile uyumlu olup olmadığı hususlarında ayrıntılı ve denetime elverişli bilirkişi raporu aldırılmasından sonra, sonucuna göre sanıkların olayda suç işleme kastıyla hareket edip etmedikleri de değerlendirildirilerek, sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 25.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.