Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/10311 Esas 2016/7233 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-e, 22/3, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Temyiz Eden : Katılan vekili

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
22.02.2011 günü; saat 12.30 sıralarında sanığın idaresindeki araç ile Ahlat istikametinden Tatvan istikametine seyir halinde iken Sarıkum köyü içerisinden geçtiği esnada yolun karşısına geçmek isteyen mağdur ..."a çapması sonucu yaralanmasına sebep olup, olay yerinden aracıyla kaçtığının anons edilmesi üzerine kolluk görevlilerince sıcak takip sonucunda yakalandıktan sonra, görevlilerce tutulan 22/02/2011 tarihli tutanağı araç sürücüsü olan sanığın itiraz etmeksizin imzaladığı ve suçu ikrar ettiği anlaşılmakla, tanıklar ... ve ..."ın beyanlarının alınmaması sonuca etkili görülmediğinden tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin koşulları bulunmamasına rağmen sanığa verilen cezanın ertelenmesine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yukarıdaki olayın gerçekleşme şekli gözetildiğinde, meydana gelen olayda sanığın mahal sınırlarının çok üzerinde bir hızla seyrettiğine ilişkin teknik bir tespit bulunmadığı, sürücü belgesiz araç kullanmanın da bilinçli taksir koşullarının oluşması için yeterli olmadığı halde, mahkemece sanığın sürücü belgesiz olup süratli bir şekilde araç kullandığı gerekçeleri ile sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması,
Kabule göre de;
TCK"nın 61. maddesi gereğince bilinçli taksir hükmünün temel ceza tayininden sonra uygulanması gerekirken, nitelikli hal nedeniyle yapılan artırımdan sonra uygulanması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.