Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Katılanlar : 1-..., 2-...
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 51. maddeleri gereğince mahkûmiyet, erteleme

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
19/04/2007 tarih saat 16:45 sıralarında sanık sürücü ..., sevk ve idaresindeki çekici ve çekiciye takılı römork ile İzmir istikametinden Menemen istikametine doğru, meskun mahal dışında, gündüz vakti, bölünmüş, iki şeritli, tek yönlü yolda seyir halinde iken, ışık kontrollü kavşağa geldiğinde seyir istikametine göre sağ taraftan sol tarafa geçmek üzere aynı kavşağa giriş yapan katılan sürücü ... sevk ve idaresindeki otomobilin sol yan kısmına çarpması sonucu, otomobil sürücüsü ..."un nitelikli şekilde, otomobilde yolcu olarak bulunan katılan ..."un basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları olayda; mahkemece her ne kadar sanık hakkında bilinçli taksirle yaralama suçundan mahkûmiyet hükmü kurulmuş ise de, 21/01/2014 tarihli bilirkişi raporunda kırmızı ışık ihlali yapanın katılan ... olduğunun belirtildiği, 28/02/2014 tarihli ve 14/05/2014 havale tarihli bilirkişi raporlarında ise sanığın kırmızı ışık ihlali yaptığının tespit edildiği, mahkemenin karar tarihinden sonra, asliye hukuk mahkemesine hitaben düzenlenen ve sanık müdafii tarafından temyiz başvuru dilekçesi ile beraber bir örneği dosyaya sunulan 26/09/2014 tarihli Adli Tıp Trafik İhtisas Dairesi raporunda da katılan ..."un kırmızı ışık ihlali yaptığı yönünde görüş belirtildiğinden, anılan raporlardan bir kısmında olayın meydana geldiği kavşağa sanığın kırmızı ışık ihlali yaparak girdiğinden bahsedilmesine rağmen, bir kısım raporlarda ise katılanın kavşağa kırmızı ışıkta giriş yaptığının bildirilmesi karşısında, raporlar arasındaki çelişki giderildikten sonra, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine, eksik inceleme sonucu sanık hakkında yazılı şekilde hüküm tesisi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.