Hırsızlık - ibadethanelere zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14171 Esas 2020/3156 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14171
Karar No: 2020/3156
Karar Tarihi: 20.02.2020

Hırsızlık - ibadethanelere zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14171 Esas 2020/3156 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, suça sürüklenen bir çocuğun ibadethanelere zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkum edildiği belirtiliyor. İbadethanelere zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü, ancak hırsızlık suçundan verilen cezanın eksik olduğu ve suç tarihindeki kanun maddelerine uygun şekilde düzenlenmediği ifade ediliyor. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şöyle:
- TCK'nın 153/1, 31/2. maddeleri (ibadethanelere zarar verme suçu için)
- TCK'nın 66/1-e, 66/2 maddeleri (zamanaşımı hesaplaması için)
- TCK'nın 142. maddesi (hırsızlık suçu için)
- TCK'nın 145. maddesi (çalınan eşyanın değer tespiti için)
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi (CMUK'nın yetkili olduğu alanlar için)
- 1412 sayılı CMUK'nın 322. ve 326. maddeleri (zamanaşımı ve hüküm düzenlemesi için)
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi (zamanaşımı nedeniyle davanın düşmesi için)

2. Ceza Dairesi 2019/14171 E. , 2020/3156 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, ibadethanelere zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında ibadethanelere zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun ibadethaneye zarar verme suçundan eylemine uyan TCK’nın 153/1, 31/2. maddelerinde öngörülen cezanın üst sınırına göre TCK"nın 66/1-e, 66/2 maddeleri uyarınca hesaplanan 4 yıllık zamanaşımının, kararın verildiği 17.11.2015 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Oluşa ve dosya kapsamına göre; suça konu camiye girildikten sonra güvenlik kamerası adaptörü ile iki adet çakmağın çalınması şeklinde gerçekleşen olayda; TCK"nun 142. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde düzenlenen "Kamu kurum ve kuruluşlarında veya ibadete ayrılmış yerlerde bulunan ya da kamu yararına veya hizmetine tahsis edilen eşya hakkında" ve 2. fıkrasının (h) bendinde düzenlenen "Herkesin girebileceği bir yerde bırakılmakla birlikte kilitlenmek suretiyle ya da bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında" olmak üzere hırsızlık suçunun iki farklı nitelikli halini ihlal ettiği, böylelikle suça sürüklenen çocuğun, suç tarihi itibari ile suçun daha ağır cezayı içeren nitelikli hali olan TCK"nun 142. maddesinin 2. fıkrasının (h) bendi uyarınca cezalandırılması gerektiği halde suç vasfında yanılgıya düşülerek, aynı Kanun"un 142/1-a maddesiyle hüküm kurulmak sureti ile eksik cezaya hükmolunması,
2- Çalınan güvenlik kamerası adaptörü ile iki adet çakmağın suç tarihindeki değer tespiti yapıldıktan sonra suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 145 maddesinin uygulanmasının gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 20.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.