Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/5177 Esas 2013/28026 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5177
Karar No: 2013/28026
Karar Tarihi: 27.11.2013

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/5177 Esas 2013/28026 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 23. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, iş yerinden para ve iddia makinesinden kuponları çaldığı suçlamasıyla yargılandı. Sanığın iş yerinde çalışan bir işçi olduğu ve katılanın birkaç günlüğüne bir yere gitmesi nedeniyle iş yerini işletmek üzere sanığa bıraktığı sırada gerçekleştirdiği hırsızlık eylemi, güveni kötüye kullanma suçu kapsamında değerlendirilmesi gerektiği halde hırsızlık suçundan hüküm kuruldu. Ayrıca sanığın, zararı karşıladığını belirtmesi ve dekontta gözükmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 168.maddesinin uygulama koşullarının oluşup oluşmadığı araştırılmadan karar verildiği için hüküm bozuldu. Kararda, sanığın suçundan mahkumiyeti gerektiği ancak suçun niteliğinin hırsızlık değil güveni kötüye kullanma suçu olduğu belirtildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nun 155. maddesi (Güveni kötüye kullanma suçu)
- 5237 sayılı TCK'nun 168. maddesi (Zararın tazmin edilmesi durumunda cezada indirim)

2. Ceza Dairesi 2013/5177 E. , 2013/28026 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/148251
MAHKEMESİ : Ankara 23. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/12/2010
NUMARASI : 2009/735 (E) ve 2010/905 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1-Sanığın, katılanın iş yerinde çalışan bir işçi olduğu ve katılanın birkaç günlüğüne bir yere gitmesi nedeniyle iş yerini işletmek üzere sanığa bıraktığı sırada sanığın iş yerinden para ve iddia makinesinden kuponları çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 155.maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçu kapsamında değerlendirilmesi gerekirken unsurları oluşmayan hırsızlık suçundan hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
Sanığın 16.07.2010 tarihli talimatla alınan ifadesinde, zararı karşıladığını belirtmesi ve temyiz dilekçesine eklediği 02.08.2010 tarihli dekontta nazara alınarak, sanığın katılanın zararını kovuşturma aşamasında karşılayıp karşılamadığı araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK.nun 168.maddesinin uygulama koşullarının oluşup oluşmadığı değerlendirilerek bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 27/11/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.