Silahlı terör örgütüne yardım - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9878 Esas 2021/876 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım
Hüküm : İlk Derece Mahkemesi kararının CMK’nın 280/2.
maddesi uyarınca kaldırılarak sanığın TCK"ın 220/7-1.
yollaması ile 314/2, 220/7-2, 3713 sayılı TMK"nın 5/1,
TCK"nın 62, 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına
dair karar

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Yasal süresi içerisinde nedenlerini içermeyen süre tutum dilekçesini sunduğu görülen sanık müdafiine gerekçeli kararın 18.05.2018 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen, sanık müdafiinin 04.06.2018 tarihinde CMK"nın 295. maddesinde belirtilen 7 günlük süreden sonra ayrıntılı temyiz dilekçesini sunduğu anlaşılmakla; Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçeli kararının hüküm fıkrasında ve gerekçeli kararın tebliğine dair tebliğ/tebellüğ belgelerinde CMK"nın 295. maddesinde düzenlenen 7 günlük süreye ilişkin bir ihtaratın bulunmadığı anlaşıldığından sanık müdafiinin temyiz başvurusunun süresinde yapıldığı kabul edilerek, teğliğnamedeki temyiz talebinin reddine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;

Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.