Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14411 Esas 2020/3148 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14411
Karar No: 2020/3148
Karar Tarihi: 18.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14411 Esas 2020/3148 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kasten yaralama olayıyla ilgili olarak verilen mahkumiyet hükmünü temyiz ederek yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine karar verdi. Ancak, sanık hakkında daha önce verilen adli para cezası nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağına dair hüküm gözetilmediği ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın bazı hükümlerini iptal etmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu sebeplerle hüküm, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozuldu. İlgili kanun maddeleri şunlardır;
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/14411 E. , 2020/3148 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)İstanbul 34. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.12.2014 tarihinde kesinleşmiş, 19.12.2014 tarih ve 2013/274 Esas – 2014/347 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca verilen 2000,00 TL kesin nitelikteki adli para cezasını içeren mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas olmadığı anlaşılmakla, sanık hakkında TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.