Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-3(b), 62/1-2, 50/1-a, 52, 52/4, 50/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında temel ceza tayininde TCK"nın 89/1. maddesindeki seçenek cezalardan hapis cezasının tercih edilmiş olması karşısında, aynı Kanun"un 50/2. maddesinin amir hükmü uyarınca bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2-TCK"nın 51. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği gözetilmeden, bir kişinin yaralanması ile sonuçlanan kazanın oluşumunda tali kusurlu olup, dosya içeriğindeki delillere göre olumsuz bir kişiliği belirlenemeyen ve sabıkası da bulunmayan sanık hakkında belirlenen cezada TCK"nın 62. maddesi gereğince takdiri indirim sebepleri olarak gösterilen geçmişi, yargılama sürecindeki hal ve davranışları şeklindeki sebeplerle çelişki oluşturacak “suç işleme eğilimi” şeklindeki gerekçeyle sanık hakkında TCK"nın 51. maddesinde düzenlenen erteleme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
3-Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu “1.500 TL” yerine, “750 TL” şeklinde eksik vekalet ücreti tayini,
Kabule göre de;
4-TCK’nın 52/4. maddesinde taksit süresinin iki yılı geçemeyeceğinin bildirilmesine karşın sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının birer ay ara ile 40 eşit taksitte alınmasına karar verilmesi,
5-TCK"nın 50/6. maddesinde bulunan “yaptırımın” ibaresinin 01/03/2008 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 26/02/2008 tarih 5739 sayılı Kanunun 4. maddesi ile “tedbirin” olarak değiştirilmesi ile sözü edilen maddenin birinci fıkrasının “a” bendi uyarınca hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım, diğer bentlerde düzenlenen hususların ise seçenek tedbir niteliğinde olduğu, TCK"nın 50/6. maddesinde hüküm kesinleştikten sonra Cumhuriyet savcılığınca
yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlendiği, somut durumda ise sanık hakkında bir tedbir niteliğini haiz olmayan, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun hükmün tesisi aşamasında değil, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınacağı hususu gözetilmeksizin infazı kısıtlar biçimde karar tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.