18. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/18195 Karar No: 2014/16621 Karar Tarihi: 20.11.2014
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/18195 Esas 2014/16621 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, eski yönetimin zimmetinde kalan alacağın tahsili için açılmıştır. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak temyiz eden tarafın itirazları sonucunda Yargıtay, yöneticinin anagayrimenkulün korunması, kullanımı, bakımı ve onarımı için sorumlu olduğunu belirtmiştir. Mahkemenin, bilirkişi raporunda belirtilen belgelerdeki işlemler yapılıp yapılmadığı araştırılmadan hüküm tesis etmesi doğru bulunmamıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kararda, Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 35.maddesi detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
18. Hukuk Dairesi 2014/18195 E. , 2014/16621 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana 3. Sulh Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 04/04/2013 NUMARASI : 2009/647-2013/361
Dava dilekçesinde, eski yönetimin zimmetinde kalan alacağın tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacı dava dilekçesinde, ibra edilmeyen eski yönetimin zimmetinde kalan alacağın tahsiline karar verilmesini talep etmiş, mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Kat Mülkiyeti Kanunu"nun 35.maddesi gereğince; yönetici, anagayrimenkulün gayesine uygun olarak kullanılmasından, korunmasından, bakımı ve onarımı için gereken tedbirlerin alınmasından ve bununla ilgili bütün ödemelerin kabulü ile doğan borçların ödenmesinden sorumludur. Hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre; boya ve işçilik bedeli ile ödeme mahiyetinde kabul edilmeyen belgelerin incelenmesinden, bunların anataşınmazın korunması ve amacına uygun olarak kullanılması için yapıldığı anlaşıldığından, mahkemece bu belgelerdeki işlemlerin yapılıp yapılmadığı araştırılarak, yapılmışsa yöneticinin bu belgelerdeki bedellerden sorumlu olmayacağı kabul edilip sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 20.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.