MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21.12.2010 gün ve 2009/1014-2010/1079 sayılı kararı onayan Daire’nin 04.06.2012 gün ve 2011/3138-2012/9617 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin .../..., ..."de bulunan işyerinde sebze-meyve ticareti yaptığını, işyerinin bulunduğu halin güvenlik ve koruma hizmetlerinin ... Dairesi Başkanlığı kontrolünde 24 saat sağlandığını, davacı şirketin işyerinde bulunan şirkete ait nakit para ve kıymetli evrakları muhafaza ettiği 1.250 kg. ağırlığında, çift katlı, özel yapım, çelik, içten betona sabitlenmiş olarak monte edilmiş olan ticarethane kasasını 08.09.2005 tarihinde 1 yıl için davalı şirkete sigorta ettirdiğini, 03.10.2005 tarihinde sabaha karşı işyerinin kepenkleri kesilerek içeri girildiği ve para kasasının matkapla delinerek içindeki para ve kıymetli evrakın alındığının tespit edildiğini, riziko mahallinde özel güvenlik olmadığı gerekçesiyle sigorta bedelinin davalı tarafından ödenmediğini ileri sürerek, şimdilik 300.000 TL"nın olay tarihinden itibaren ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı şirket yetkilisinin müracaat ve beyanları dışında hırsızlıkla ilgili hiç bir maddi vakıanın incelenip sonuçlandırılamadığını, olayın faillerinin yakalanmadığını, bir an için olayın hırsızlık kapsamında değerlendirilmesi halinde dahi, davacı sigortalının iddia ettiği gerçek zararın hayatın olağan akışına uygun maddi ve geçerli delillerle kanıtlanması gerektiğini, uğranılan zararın kesin olarak ispatlanamadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin 12.03.2009 tarihli bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sonunda, özel güvenlik yasasına tabi olmayan kişiler tarafından oluşturulan korumanın özel güvenlik şartını oluşturmuş sayılamayacağının tespit edildiği, çelik kilitli kasada muhafaza edildiği belirtilen para ve kıymetli evrak bakımından fiziki korumanın da yetersiz kalacağı, bu anlamda davacının yeterli dikkat ve özeni göstermediği, iş yerinde hırsızlık alarm ve ihbar sistemi bulundurmadığı, kapalı devre kayıt yapan kamera sisteminin dahi bulunmadığı, iş yerinin kapı kepenklerinin demir kesme makası ile kolayca kesilebilecek cinsten olduğu, yazıhane kapısının kilitsiz ahşap malzemeden yapıldığı, dolayısıyla riskin doğumunda davacının da kusurunun bulunduğu, özel güvenlik koşulunun gerçekleşmemesi karşısında riziko tarihinde meydana gelen hasarın teminat kapsamında olmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın reddine dair tesis edilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 06,55 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nun 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 08.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.