MAHKEMESİ : Kayseri 3. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/02/2013
NUMARASI : 2012/720-2013/129

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı menfi tespit davasına dair karar, davalı ve davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, icra takibinden sonra açılan menfi tespit istemine ilişkindir.Mahkemece, davacı borçlu aleyhine yapılan takipte 50.400,00 TL kira alacağı yönünden davacı borçlunun menfi tespit isteminin kabulü ile takibin iptaline, 23.100,00 TL kira alacağı yönünden menfi tespit isteminin reddi ile inkar tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, taraflar arasında akdedilen sözleşmenin 12. Maddesine göre kira başlangıcında kiralayanın iskanı alınmış olarak kiracıya teslim edilmesinin kararlaştırıldığını, ancak bu işlemin bir türlü gerçekleştirilemediğini, bu hususta kiralayana çeşitli kereler başvurularda bulunulduğunu, ancak ruhsatın alınamaması sebebiyle kiracının mağdur olduğunu, kira sözleşmesinin 12. Maddesine göre kira ilişkisinin hiç başlamamış olduğunu, bu sebeple kira borcunun doğmadığını, buna rağmen kiralayan alacaklının takip yaptığını, bu takibe itiraz ettiklerini ve İcra Mahkemesince itirazın kaldırılmasına karar verildiğini, takibin devam etmesi sebebiyle mağdur olduklarını, icra dosyası içerisindeki itiraz dilekçesinde açıkladıkları gibi kiralayana aynı zamanda 12 adet , 12 aylık kira bedeli karşılığında bono verdiklerini, ruhsat işlemlerinin tamamlanamadığından kiralayanı tahliye etmek durumunda kaldıklarını, aynı zamanda kiralanana sözleşmeye güvenerek çeşitli masraf ve tadilat yaptıklarını, bu hususta da ayrı bir dava açtıklarını, tüm bu sebepler göz önünde bulundurularak kira borcu bulunmadığından bunun tespitine karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili, kira sözleşmesi 12. maddesinde yer alan düzenlemeye rağmen kiralananın davacı tarafından işletildiğini, kiralanana yapılan masraflara karşılık 36.000,00 TL değerindeki senetlerin iade edildiğini geri kalan senetlerin ise bankada tahsile konulmasına rağmen tahsil edilemediğini beyanla davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davacı borçlu aleyhine yapılan takipte 50.400,00 TL kira alacağı yönünden davacı borçlunun menfi tespit isteminin kabulü ile takibin iptaline, 23.100,00 TL kira alacağı yönünden menfi tespit isteminin reddi ile inkar tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;Taraflar arasında 01.05.2010 başlangıç tarihli, 5 yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık davacı tarafından davalıya verildiği iddia edilen senetlerin tahsil edilip edilmediği noktasında toplanmaktadır. Davacı kira bedeline istinaden 12 adet senet verdiğini iddia etmekte davalı ise alınan senetlerden 36.000,00 TL değerindeki senetlerin davacının kiralanana yaptığı imalatlara istinaden iade edildiğini geri kalan senetlerin ise tahsile konulduğunu savunmaktadır.Bu durumda davalı 01.05.2010– 01.05.2011 dönemi için alınan senetlerin tahsile konulduğunu fakat 36.000,00 TL "e denk gelen senetlerin imalat bedeli olarak iade edildiğini kabul etmiştir.Kiraya veren tarafından kiracıya iade edildiği kabul edilen senetler dışındaki 14.400,00 TL değerindeki senetlerin ciro edilip edilmediği,kiraya veren davalı elinde olup olmadığı üzerinde durularak ve tahsil sonucu ödenip ödenmediği ilgili bankadan sorularak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ;Yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.