Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2744 Esas 2022/7370 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında, defter ve belgelerin ibrazı için gönderilen 15.05.2014 tarihli isteme yazısının, 22.07.2014 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen, 15 günlük yasal süre içinde defter ve belgelerini ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında; 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 51. maddesindeki, "Mali tebliğler kendi kanunlarında açık hüküm bulunmayan hallerde Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ edilecektir." hükmü ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun tebliğ tarihinde yürürlükte bulunan 28.11.2017 tarihli 7061 sayılı Kanun ile değiştirilmeden önceki 102/3-4. maddesinde yer alan "Muhatabın geçici olarak başka bir yere gittiği, bilinen adresinde bulunanlar veya komşuları tarafından bildirildiği takdirde keyfiyet ve beyanda bulunanın kimliği tebliğ alındısına yazılarak altı beyanı yapana imzalatılır. İmzadan imtina ederse, tebliği yapan bu ciheti şerh ve imza eder ve tebliğ edilemeyen evrak çıkaran mercie iade olunur. Bunun üzerine tebliği çıkaran merci tarafından tayin olunacak münasip bir süre sonra yeniden tebliğ çıkarılır. İkinci defa çıkarılan tebliğ evrakı da aynı sebeple tebliğ edilemeyerek iade olunursa tebliğ ilan yolu ile yapılır." şeklindeki hükümleri birlikte değerlendirildiğinde; sanığın tebellüğden imtina etmediği anlaşılmakta ise de adresinde bulunamaması nedeniyle isteme yazısının Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre muhtara tebliği işleminin usulsüz olduğu, bu nedenle yüklenen suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı anlaşılmakla; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, sonucu itibarıyla doğru olan beraat hükmünün ONANMASINA, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.