Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11858 Esas 2020/3147 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11858
Karar No: 2020/3147
Karar Tarihi: 20.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11858 Esas 2020/3147 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz itirazları yerinde görülmeyen sanığın beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazı reddedilmiştir. Ancak, sanığın tekerrür durumu Mengen Asliye Ceza Mahkemesinin 2001/86 esas – 2005/17 karar sayılı ilamı ile belirtilmiş ancak mükerrer olması için gereken ceza süresinin daha ağır olmasına rağmen göz önünde bulundurulmamıştır. Bu nedenle hükmün bu sebepten dolayı bozulması gerekmektedir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluğunun infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği de belirtilmiştir. Kanun maddesi iptal edilmiş olsa da uygulanmasının mümkün olduğu vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi, ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi'dir.

2. Ceza Dairesi 2019/11858 E. , 2020/3147 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin sadece sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazının incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Mengen Asliye Ceza Mahkemesinin 2001/86 Esas – 2005/17 Karar sayılı ilamı ile 2 yıl 4 ay hapis cezasından dolayı sanığın mükerrir olduğu belirtilmiş ise de, sanığın adli sicil kaydına göre, Pendik 4. Ceza Mahkemesinin 13.01.2009 tarih, 2008/627 E. 2009/1194 K. sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilmiş 05.06.2012 tarihinde kesinleşen 2 yıl 5 ay 5 gün hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak “Pendik 4. Ceza Mahkemesinin 13.01.2009 tarih, 2008/627 E. 2009/1194 K. sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin Mengen Asliye Ceza Mahkemesinin 2001/86 Esas – 2005/17 Karar sayılı ilamındaki ceza süresine göre belirlenmesine,” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.