3. Ceza Dairesi 2014/35246 E. , 2015/15005 K.
"İçtihat Metni"Tebliğname No : 3 - 2014/159132
MAHKEMESİ : Samsun(Kapatılan) 4. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/01/2014
NUMARASI : 2013/412 (E) ve 2014/106 (K)
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında katılanlara karşı kişilerin huzur ve sükunu bozmak suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerine görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nin 123. maddesinde tanımlanan kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun, sırf bir kimsenin huzur ve sükununu bozmak maksadıyla işlenmesi gerektiği, genel ve tamamlayıcı bir suç olması nedeniyle, eylem başka bir suçu oluşturuyorsa bu suçun oluşmayacağı, somut olayda, sanığın yolda yürüyen katılanların yanından araba ile geçerken "telefonumuz var ama arayanımız yok" şeklinde laf attığı ve ardından ısrarla telefon numaralarını istediğinin anlaşılması karşısında, eyleminin TCK"nin 105. maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan, yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanlar vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2) Sanık hakkında katılan M.. Ş.."e karşı basit yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mükerrir olan sanık hakkında hüküm kurulurken tekerrüre esas alınan ilam gösterilmemiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12.02.2013 tarih, 2012/13-1438 Esas, 2013/53 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, bu husus infaz aşamasında gözetilebileceğinden tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yerine görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağı gözetilmeden, ayrım yapılmaksızın tüm kişiler yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanlar vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin fıkranın hükümden çıkartılarak yerine “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK"nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK"nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde cümlenin eklenmesi, diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.
