2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/14583 Esas 2018/3016 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14583
Karar No: 2018/3016
Karar Tarihi: 19.03.2018

2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/14583 Esas 2018/3016 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İcra Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra, ilamlı icra takibinde borçlu vekiline yapılan tebligatın cezai sorumluluk bakımından hukuki sonuç doğurmayacağı gerekçesiyle sanığın beraat etmesi yerine mahkumiyetine karar verilmesi hatalı bulunmuştur. Ayrıca, suç tarihinin yanlış yazılması ve hak yoksunluklarının kararda gösterilmemesi gibi hatalar da tespit edilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanunlar açıklanmıştır: 6763 sayılı Kanun (34. madde), Ceza Muhakemesi Kanunu (253. madde ve 254. madde), 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu (354. madde ve 331/1. madde), TCK (53. madde), 5320 sayılı Kanun (8/1. madde), ve 1412 sayılı CMUK (321. madde).

19. Ceza Dairesi 2016/14583 E. , 2018/3016 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
İlamlı icra takibinde hukuki sonuç doğurması bakımından ilamda yazan borçlu vekiline tebligat yapılması yasal ise de, ceza hukuku bakımından cezaların şahsiliği prensibinin bir gereği olarak, şikayet olunan asıl borçlu şirketin yetkililerine değil de borçlu vekiline yapılan icra emri tebligatının, cezai sorumluluk bakımından hukuki sonuç doğurmayacağı gerekçesiyle beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre ise;
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin aynı Kanun"un 331/1. maddesinde düzenlenen suç yönünden uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, suçun işlenmesinden sonra fail ile mağdur arasındaki çekişmeyi bir uzlaştırmacının girişimiyle kısa zamanda tarafların özgür iradeleriyle ve adli merciler daha fazla meşgul edilmeden sonuçlandırmayı amaçlayan uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması ve İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin yerine geçip anılan maddenin uygulanmasını ortadan kaldırmaması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK"nın 253, 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
2-Kasıtlı suçtan hapse mahkûmiyetin kanuni sonucu olmasına karşın, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının karar yerinde gösterilmemesi,
3-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ""20.03.2014"" yerine ""2015"" olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ile sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 19/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.