Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4146 Esas 2016/7097 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/1, 22/3, 62, 53/6. maddeleri uyarınca mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması.


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olaydan 41 dakika sonra 71 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın saat 03:03 sıralarında idaresindeki araç ile tek yönlü, 7.20 metre genişliğindeki, meskun mahal, aydınlatması bulunan yolda, tanık beyanları ve heyetçe incelenen mobese kamera görüntülerine göre yaklaşık 100 km ve üzerinde bir hızla seyredip, 40 metre kadar öncesinde, sağındaki kavşak başından yola girdiğini gördüğü ...’a yolun sol şeridi içinde mevcut hızı ile çarpıp, 35 metre kadar ön ilerisine fırlatması ve durmaksızın olay yerinden kaçması sonucu adı geçenin ölümüne neden olduğu olayın yargılaması sonunda sanık hakkında tayin edilen temel cezanın, TCK’nın 22/3. maddesi uyarınca 1/3’ü oranında arttırılmasında bir isabetsizlik görülmemiş, bu nedenle tebliğnamedeki bozma öneren (1) nolu görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafi ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay gecesi yolun karşısına geçmek için kavşak başından yola giren yayaya çarpıp olay yerinde durmaksızın kaçan ve meydana gelen olayda asli kusurlu olduğu anlaşılan sanık hakkında asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
1-Sanğın tutuklulukta geçirdiği sürenin, 5237 sayılı TCK"nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsup edilmesine karar verilmemesi,
2-Emanetin 2016/95 sırasında kayıtlı eşyalar hakkında bir karar verilmemesi,






Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.