Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3663 Esas 2022/7398 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tefecilik, Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

A) Tefecilik suçu yönünden yapılan incelemede:
1) Sanığın kredi kartlarını kullanarak POS cihazından çekim yaptığı adlarına fatura ve gider pusulası düzenlenen kişilerden kanaat oluşturacak sayıda kişinin CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden sanığı tanıyıp tanımadıklarının, sanığın iş yerinden altın alıp almadıklarının, yapılan işlemler için komisyon ödeyip ödemediklerinin, komisyon karşılığı nakit para alınmış ise kendilerine nakit para veren ve komisyon alan kişinin huzurda bulunan sanık olup olmadığının ayrı ayrı sorulması,
2) Fatura ve gider pusulalarının gerçek altın satımına ilişkin olup olmadığının belirlenmesi yönünden, altın satışına ilişkin kayıtlar getirtilerek, yeterli altın girişi olup olmadığı, alım ve satım miktarlarının uygunluğu yönünden bilirkişi incelemesi,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak suçun sübutu halinde iddia olunan POS cihazlarını kullanım amaçları ve sözleşme koşulları dışında, kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla kullanmaktan ibaret eylemin 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu'nun 36. maddesinde düzenlenen “gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme” suçundan hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi yasaya aykırı,
B) Sahte fatura düzenleme suçu yönünden yapılan incelemede:
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının ve sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.