MAHKEMESİ : ...FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13/04/2011 tarih ve 2008/200-2011/96 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1982 yılında kurulup, üniversite sınavına hazırlık kursları verdiğini, okulları ve yayınları ile Türkiye’de cazibe unsuru haline geldiğini, markalarının 15.09.2000 tarihinde koruma altına alınmış olduğunu, İskenderun’da kurulmuş olan davalının hiçbir yasal hakkı olmaksızın müvekkilinin “...” markasını aynı sektörde kullandığını, bu durumun markaya tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek, tecavüzün men’i ve önlenmesini, 150.000 TL maddi ve 30.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin 18.03.2002 tarihinde tescil edilmiş olmasına rağmen faaliyetine dava tarihinden sonra 17.08.2002 tarihinde başladığını, davacının isteği üzerine “...” logosunu kullanmama kararı alıp uyguladıklarını, istenen tazminatın yersiz ve fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının tescilli “...” markasının davalı tarafından aynen kullanılarak markaya tecavüzde bulunulduğu, 556 sayılı KHK."nin 66/c maddesi gereğince maddi tazminat olarak lisans bedelinin talep edildiği, davalının o dönemde faaliyette olmaması nedeniyle lisans verecek olan davacının cirosu üzerinden hesaplama yapıldığı, davacının dava tarihi itibariyle toplam cirosunun 1.676.607,00 TL olduğu, tarafların bulunduğu coğrafyanın, ekonomik koşullarının, öğrenci sayısı ve niteliğinin çok büyük farklılık arz ettiği, davacı cirosunun oldukça yüksek olması sebebiyle ciro üzerinden %1"lik oranın lisans bedeli olarak hakkaniyete uygun düştüğü gerekçesiyle diğer talepler ile ilgili önceki hüküm kesinleşmiş olmakla o konularda yeniden hüküm tesisine yer olmadığına, takdiren 16.766,00 TL maddi tazminatın, dava tarihinden itibaren işletilecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 5.90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 915.00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 07/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.