Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/7642 Esas 2022/5462 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A) Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenin dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık müdafiinin lehe olan hükümlerin uygulanmasına ilişkin isteğinin, TCK'nın 52. maddesinin 4. fıkrasında düzenlenen “para cezasının taksitlendirilmesini” de kapsadığı gözetilmeden, bu konuda bir karar verilmemesi,
2- Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ve 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10.maddesi ile yapılan değişiklik nedeniyle TCK’nın 53.maddesinin uygulanması ile ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu eksikliğin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca giderilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkındaki hükmün adli para cezasına ilişkin bölümünden sonra gelmek üzere “Sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak, hükmolunan 2.500,00 TL adli para cezasının, TCK'nın 52. maddesinin 4. fıkrası uyarınca, her ay bir taksit olmak üzere 24 ayda 24 eşit taksitte sanıktan alınmasına, taksitlerden herhangi birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının bir defada sanıktan tahsiline ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususunun sanığa ihtarına,” ibaresinin bir paragraf olarak eklenmesi ve TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli iptal kararı ve 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile yapılan değişiklikler gözetilerek sanık hakkında, TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile TCK’nın 188. maddesinin 3. fıkrasında yapılan değişiklikle hapis cezasının alt sınırının on yıl olarak değiştirildiği ve hüküm tarihindeki CMK'nın 188. maddesinin 1. fıkrasındaki düzenleme gereğince kanunun zorunlu müdafiliği kabul ettiği hallerde müdafiinin duruşmada ve karar duruşmasında hazır bulunmasının gerektiği, buna göre sanıkla birlikte 28.04.2014 tarihli 3. oturuma katılan avukatın ya da sanığa CMK’nın 150. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanarak bu müdafiin duruşmalarda hazır bulundurulması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 25/04/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.