Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1148 Esas 2021/264 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 03.11.2016 gün ve 2014/252 E. - 2016/733 K. sayılı kararı onayan Daire"nin 13.12.2018 gün ve 2017/450 E. - 2018/7918 K. sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında hazine bonosu yatırımlarına ilişkin olmak üzere 02.10.2000 tarihli aracılık sözleşmesinin düzenlendiğini, bu sözleşmenin akabinde davalının yönlendirmesi ile müvekkilinin Bahreyn Şubesi"ne toplam 1.343.000 TL"yi mevduat/depozit olarak yatırdığını, bu miktarın 04.12.2000 tarihine kadar işleyen faizi ile birlikte 1.403.851 TL"ye ulaştığını, müvekkilinin müteaddit defalar söz konusu meblağın başka bir hesabına havale edilmesini istemesine rağmen davalının havale işlemini gerçekleştirmediğini, davalı bankanın hazine bonosu işlemlerinde zarar ettiğini yazılı olarak müvekkiline bildirdiğini, ancak sonrasında ise müvekkili adına herhangi bir hazine bonosu işleminin banka tarafından hiç yapılmadığına ilişkin yazı gönderdiğini, hazine bonosu işlemlerinden zarar ettiğini ileri süren davalının bu zararının karşılanması için Malta Mahkemesi"nde açtığı davanın reddedildiğini, bu kararın kesinleşmesi ile davalının herhangi bir zararının bulunmadığının ortaya çıktığını ileri sürerek, 1.403.851 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kabulüne, 1.403.851,00 TL"nin 24.01.2001 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 31,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 21.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.