Esas No: 2021/14390
Karar No: 2022/7348
Karar Tarihi: 26.04.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/14390 Esas 2022/7348 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında dolandırıcılık suçlamasıyla açılan dava uzlaşma kapsamında değerlendirildi ve uzlaşma sağlanamadığı için mahkemeye taşındı. Yapılan incelemeler sonucunda sanığın suçlu olduğu tespit edildi ve mahkumiyetine karar verildi. Ancak, daha önce Kadıköy 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın tekerrüre esas alındığı ancak söz konusu kararın gün adlî para cezası olarak değerlendirilmesi ve kesin nitelikte olduğu için tekerrüre esas alınamayacağı göz ardı edildi. Bu nedenle hüküm bozuldu ve durumun düzeltilebileceği belirtildi. Kararda, sanık hakkında TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım tamamen çıkartıldı ve diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hüküm düzeltildi ve onaylandı. Kanun maddeleri olarak ise, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri, ve 5237 sayılı TCK'nun 58. maddesi kararda yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Kadıköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.07.2010 tarih, 2010/79 Esas ve 2010/771 Karar sayılı kararında sanık hakkında kurulan hükmün gün adlî para cezasından çevrilen 1980 TL adlî para cezası olması ve ilâmın karar tarihi itibarıyla kesin nitelikte olup tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin “Sanığın önceden işlenmiş suçtan dolayı verilen (Kadıköy 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2010/70-771 E/K sayılı ilamı nedeniyle) hüküm kesinleştikten sonra, yeni bir suç işlediği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesi gereğince (1. kez) mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” şeklindeki kısmın tamamen çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
