Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, iş sözleşmesinin haklı neden olmadan işverence fesih edildiğini ileri sürerek, kıdem,ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının birinci çalışma döneminin tarafların karşılıklı mutabakatıyla 21.06.2010 tarihinde sona erdirildiğini, kıdem tazminatı tahakkuk edildiğini ve 25.10.2010 tarihinde davacının Halk Bankasındaki hesabına yatırıldığını, sonraki çalışma döneminin 11.01.2011 - 31.05.2011 tarihleri arasında gerçekleştiğini, her iki dönemin de karşılıklı mutabakatla sona erdirildiğini, ikinci çalışma döneminin bir yıldan az sürmesi nedeniyle kıdem, ihbar tazminatına hak kazanmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, çalışırken ödenen kıdem tazminatının faiziyle birlikte mahsup edilip edilmeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, davacı 2002-2011 yılları arasında davalı yanında kesintisiz çalıştığını ileri sürmüş, davalı ise iki dönem halinde çalışma olduğunu , ilk dönem çalışmasının 25.10.2010 tarihinde yapılan kıdem tazminatı ödemesi ile son bulduğunu savunmuştur.
Dosya içinde bulunan kıdem tazminatı bordrosunda davacının 4307.00 TL tazminat alacağı olduğu hesaplanmıştır. Davacıya ait banka hesap ekstresinde ise 25.10.2010 tarihinde kıdem tazminatı adı altında 4.100,00 TL ödeme yapıldığı görülmektedir. Davalı şirkete ait banka hesap ekstresinde ise, davacı adına kıdem tazminatı ödemesi açıklamasıyla 10.01.2011- 01.07.2011 tarihleri arasında 7.300,00 TL ödeme görülmektedir. Bu belgeler ışığında mahkemece davacının kesintisiz çalıştığının kabulü ve ödenen kıdem tazminatının mahsubu doğrudur. Ancak davacının çalışırken ödenen kıdem tazminatının ödeme tarihlerinden fesih tarihine kadar işleyecek yasal faizi ile birlikte mahsup edilmesi gerekirken yazılı şekilde yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulması isabetsizdir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 21/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.