Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2010/10384 Esas 2010/11757 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, ortak miras bırakanları M.."nın mirastan mal kaçırma amacıyla ve muvazaalı olarak 4 ayrı taşınmazını davalılara Ölünceye Kadar Bakma A.. ile temlik ettiğini, murisin başka mal varlığı olmadığını ileri sürerek, tapuların iptali ile miras payları oranında mirasçılar adına tescilini, olmazsa tenkis isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır. 
Hükmüne uyulan bozma ilamı uyarınca davanın kabulüne ilişkin olarak  verilen karar, Dairece;"öteki temyiz itirazlarının reddine ancak harcı tamamlanmayan değer üzerinden fazla avukatlık parası takdir edilmesinin doğru olmadığı” gerekçesiyle bozulmuş, bozma ilamına uyularak mahkemece yeniden davanın kabulüne karar  verilmiştir.
Karar, davalı N.. E.. tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  "ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar, Dairece; “miras bırakan tarafından yapılan temliklerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu belirlenmek ve bu olgu benimsenmek suretiyle davanın kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, ancak dava dilekçesinde gösterilen  dava değeri üzerinden davacı yararına avukatlık parasına hükmedilmesi gerekirken, keşfen saptanan ancak harcı tamamlanmayan değer üzerinden fazla vekalet ücretine hükmedilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle” bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyulmuştur. Bozma ilamına uyulmakla ilgilileri yönünden usuli kazanılmış hak doğacağı kuşkusuzdur ve  orada işaret edilen hususların yerine getirilmesi usuli kazanılmış hakkın bir  gereğidir.
Öyle ise, Daire bozma kararından sonra 27.5.2010 tarihinde yatırılan tamamlama harcına göre bu değer  üzerinden davacı yararına avukatlık parasına hükmedilmiş olması doğru değildir.
Hal böyle olunca, hükmüne uyulan bozma ilamında gösterildiği biçimde, dava dilekçesindeki değer  üzerinden davacı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken, bu husus gözardı edilerek yazılı olduğu üzere karar  verilmiş olması doğru değildir.
Davalının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  08.11.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.