MAHKEMESİ : Ankara 7. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/02/2013
NUMARASI : 2012/871-2013/236

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin indirilmesi davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava kira bedelinin indirilmesi (tespiti) istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verillmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili tarafından 26/08/2002 tarihli kira sözleşmesi ile 20.600 TL bedelle kiralanan taşınmazın kira bedelini 2012 yılında aylık 55.000 TL olarak ödediğini, aradan geçen zaman içinde taşınmazın bulunduğu bölgenin nüfus yoğunluğunu ve ekonomik harekeketliliğini kaybetmesi nedeniyle kira bedelinin emsallere göre fazla olduğunu belirterek kira bedelinin aylık 36.000 TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili ise davanın reddini savunmuştur. Mahkemece 01/09/2012 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık kiranın 50.000 TL olarak tespitine karar verilmiştir.
Taraflar arasında 01.09.2002 başlangıç tarihli ve on yıl süreli kira sözleşmesi konusunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinde aylık kira bedeli 20.600 TL olarak kararlaştırılmış olup kira bedeli, tespit talep edilen dönemde 57.707,61 TL olarak ödenmektedir. Mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırılmış, bilirkişi raporunda; kira parasının indirilmesini gerektiren koşulların gerçekleşmediği, mecurun niteliklerinde ortaya çıkan bir eksikliğin iddia edilip kanıtlanmadığı belirtilmektedir. Kira bedelinin indirilmesi talep edilen dönemde ekonomik koşullarda olağanüstü değişmeler olmaması, işlem temelinin çökmesi ile ilgili bir delil sunulmaması, yine kiralananın bulunduğu semte özgü ekonomik koşullarda olağandışı bir değişiklik yaşanmaması karşısında kira bedelinden indirim istenemeyeceğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kira bedelinden indirim yapılması doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.