MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/07/2011 tarih ve 2010/183-2011/280 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tamircilikle uğraştığı işyerinin davalı nezdinde sigortalı olduğunu, buradan asma kilidi kırılmak suretiyle tamir amacı ile bırakılan bir adet traktörün çalındığını, davalının ödeme yapmadığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere aracın değeri olan 10.000 TL"nın 14.11.2009 olay tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, işyerinde poliçede sayılan güvenlik önlemlerinden kapı, pencere ya da cephe doğramasının mevcut olmadığını, sadece saç kepengin bulunduğunu, koruma tedbirinin zayıf kaldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı ... şirketi elemanlarının işyerini görerek ve sigorta poliçesi kapsamındaki şartlara uygun olduğunu belirleyerek sigorta yaptıklarını, bu suretle davacının işyerinin poliçe şartlarına uygun şekilde korunmadığı ve davacı tarafından yeterince önlem alınmadığı savunmasının yerinde olmadığı, bilirkişi raporuna göre hırsızlığa konu traktörün değerinin 8.750 TL olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, anılan meblağın sigorta şirketine bildirimin yapıldığı 18.11.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 468,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 07.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.