12. Ceza Dairesi 2020/4970 E. , 2021/1403 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan TCK"nın 85/1, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 85/1, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2009 tarih, 2009/397 esas, 2009/437 karar sayılı kararının 24.11.2009 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın, deneme süresi içerisinde 15.11.2013 tarihinde işlediği kasten yaralama suçu nedeniyle, Niğde 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/12/2015 tarihli ve 2015/39 esas- 2015/469 Karar sayılı, 3000 TL kesin adli para cezasına mahkumiyeti nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılarak, 16.11.2009 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.05.2016 tarih 2016/7 - 2016/216 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
İnşaatını sanığın yaptığı köy evinin giriş kapısının üzerinde bulunan beton saçağın üzerine yağmurdan korunmak için çadır çekmek üzere çıkan temyiz dışı sanık ...’nin ağırlığı ile kırılması sonucu kırılan beton saçağın kapı girişinde bekleyen ...’e çarparak ölümüne neden olduğu, bilirkişi heyet raporu ile sanığın tali kusurlu olduğunun tespit ve kabul edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3.paragrafında yer alan TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.