Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2522 Esas 2020/2787 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2522
Karar No: 2020/2787
Karar Tarihi: 14.09.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2522 Esas 2020/2787 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı şirkete proje hazırlama ve danışmanlık hizmetleri sağladığını ancak davalının sözleşmede belirtilen hibe desteği tutarını ödemeyerek temerrüt haline düştüğünü ve itirazının haksız olduğunu iddia ederek itirazın iptaline ve icra inkar tazminatı ödenmesine karar verilmesi talebinde bulundu. Davalı ise hiçbir hizmet almadığını savundu. Mahkeme, nispi ticari dava olması nedeniyle görevsizlik kararı verdi ancak Dairenin bozma kararı sonrasında sözleşmenin geçerli olduğu ve davanın usulden reddedilmesi gerektiği kararı alındı. Bilirkişi raporu ve davacının talebi doğrultusunda davanın kabulüne karar verildi. Davalı vekilinin temyiz itirazları reddedildi ve hüküm ONANDI.
Kanun Maddeleri: Sözleşmenin 7. Maddesi ve TKDK.

23. Hukuk Dairesi 2017/2522 E. , 2020/2787 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin proje hazırlama ve danışmanlık hizmetleri verdiğini, davalı firma ile 22.03.2013 tarihinde imzalanan sözleşme uyarınca müvekkilinin teknik proje, proje başvuru dosyası ve uygulama projeleri hazırlama işini gerçekleştirdiğini, ancak davalı şirketin sözleşmenin 7. maddesi 4. bendi uyarınca kararlaştırılan müvekkiline ödemesi gereken % 4 hibe desteği tutarını ödemeyerek temerrüt durumuna düştüğünü, Samsun 1. İcra Müdürlüğünün 2014/644 E. sayılı dosyasında başlatılan takibe davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptaline ve % 20 icra inkâr tazminatı ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacıdan 22.03.2016 tarihli sözleşme kapsamında hiçbir hizmet almadığını, davaya konu edilen alacağın bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece verilen görevsizliğe ilişkin kararın davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 30.06.2016 tarihli 2015/6261 Esas, 2016/4078 Karar sayılı ilamı ile davanın nispi ticari dava olduğu, buna göre de ticaret mahkemesinin görevli olduğu kabule göre de dava şartı noksanlığı bulunduğu halde davanın usulden reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda; sözleşmenin 7. Maddesinin 4. Bendinde TKDK tarafından bu sözleşmeyle belirtilen projenin desteklenmesi ve resmi olarak duyurulması ile yükleniciye proje hibe desteği tutarı üzerinden %4 " üne karşılık gelecek tuturda ödeme yapacaktır denildiği, TKDK"ya yazılan müzekkere cevabında davalı firmanın kurumun 9. Çağrı Dönemi kapsamında bir adet başvurusunun bulunduğunu, projenin onaylandığını ve sözleşme imzalandığını, söz konusu şirketin reddilen başvurusunun bulunmadığının belirtildiği, sözleşmenin iki taraf açısından da hayata geçmiş olduğu, takip tarihi itibariyle alacak miktarının tespiti için bilirkişi incelemesi yaptırıldığı, bilirkişi raporu ve davacının talebi dikkate alınarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 14.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.