Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/3621 Esas 2017/9746 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın, davacının yolcu olarak bulunduğu araca çarpmasıyla oluşan kazada davacının yaralandığını, davacının tedavi süresince çalışamayıp kazanç kaybına uğradığı gibi bundan sonra da çalışma gücünün azalması nedeniyle maddi zarara uğramasının kaçınılmaz olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL. maddi ve 50.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiş; 23.05.2014 tarihli ıslah dilekçesiyle, maddi tazminat taleplerini 43.740,63 TL"ye yükseltmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ie 42.438,10 TL. maddi ve 15.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edişmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; özellikle, kazaya karışan araçlardan birinde yolcu olan davacının kazanın oluşumunda kusuru bulunmadığı da gözetildiğinde, konusunda uzman bilirkişi heyeti tarafından düzenlenen rapordaki kusur oranlarının benimsenmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına; kaza tarihi itibariyle yürürlükte bulunan mevzuat hükümlerine uygun olarak davacının işgücü kaybı oranının belirlenmiş olmasına; maddi tazminata ilişkin hesaplamaları içeren uzman bilirkişi raporunun hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına; ayrıca manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. (eski BK 47) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre; davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 3.112,59 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 30/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.