Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2011/15232 Esas 2013/25 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 02.06.2011 tarih ve 2011/153-2011/307 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı banka nezdinde 19.465,00 TL"lik mevduat hesabı bulunduğunu, müvekkilinin bilgi ve talimatı olmaksızın hesabındaki paranın internet bankacılığı yoluyla çeşitli şahıslara havale edilerek, hesabının boşaltıldığını, üzerine düşen tüm sorumlulukları yerine getirdiğini ileri sürerek, ıslah dilekçesi doğrultusunda 19.465,00 TL"nin temerrüt tarihi olan 23.02.2007 tarihinden itibaren değişen oranlarda reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, paranın havale yoluyla üçüncü şahıslar eline geçtiğini ve bu şahısların sebepsiz zenginleşmeleri karşısında müvekkili bankaya husumet yöneltilemeyeceğini, davacı hesabından doğru şifre ve parola girilmek suretiyle yapılan dava konusu işlemlerde müvekkili bankanın kusur ve sorumluluğunun bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davalı banka tarafından davalıya verilen, şifre ve parolanın davacının kusuru ile ele geçirildiğinin ispatlanamadığı, bankanın özen ve güven yükümlülüğünü ihlal etmek suretiyle kusurlu davrandığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile 19.465,00 TL alacak tutarının, temerrüt tarihi olan 02.03.2007 tarihinden itibaren hesaplanacak değişen oranlardaki reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.040,55 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 04.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.