Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki her iki taraf vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1- Borçlu vekilinin mahkemenin 24.11.2009 tarihli ek kararının temyizi isteminin incelenmesinde;
İcra Mahkemesi kararlarından hangilerinin temyiz olunabileceği özel hükümlerle ve genel olarak da İİK.nun 363. maddesinde birer birer açıklanıp gösterilmiştir. Bunların dışında kalan mahkeme kararları kesindir. Yargıtayca incelenmesi istenen karar bu maddelerle tespit edilen kararlar arasına girmeyip kesin nitelikte bulunduğundan temyiz dilekçesinin (REDDİNE),
2- Alacaklı vekilinin mahkemenin 03.11.2009 tarihli asıl kararının temyiz isteminin incelenmesinde;
a-İşin niteliği bakımından temyiz tetkikatının duruşmalı olarak yapılmasına HUMK’nun 438. ve İİK’ nun 366. maddeleri hükümleri müsait bulunmadığından alacaklının bu yoldaki isteğin reddi oybirliğiyle kararlaştırıldıktan sonra işin esası incelendi;
b- Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Mahkemece takip dayanağı bonoda çift vade olduğu, kambiyo senedi vasfı bulunmadığı belirtilerek takibin iptaline karar verilmiştir. Bu durumda iptal kararının yasal dayanağı İİK.nun 170/a maddesi olup bu maddede tazminat öngörülmediği halde borçlu yararına tazminata hükmedilmesi isabetsiz olup açıklanan nedenle hükmün bozulması gerekir ise de yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması cihetine gidilmiştir.
SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Sakarya 1. İcra Hukuk Mahkemesinin 03.11.2009 tarih ve 2009/290 Esas ve 2009/494 karar sayılı ilamın hüküm bölümünün 2. paragrafındaki "takibin haksız olması nedeniyle asıl alacağın %40 oranında 148.061.064 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacı Mehmet Mangıroğlu"na verilmesine" ibarelerinin karar metninden çıkarılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından temyiz harcı alınmasına yer olmadığına, 20.04.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.