Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/27511 Esas 2013/12505 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/27511
Karar No: 2013/12505
Karar Tarihi: 13.05.2013

Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/27511 Esas 2013/12505 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir suç davasıyla ilgili olarak Uluborlu Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükmü inceledi. Sanık, sulama sırasında kendisine ait bir bahçeye katılanın su vermesi nedeniyle hakaret ettiği suçlamasıyla karşı karşıyaydı. Mahkeme, TCK'nin 129/1. maddesini uygulanıp uygulanmayacağı tartışmaksızın sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurdu. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilirken, mahkemece kanaat verici araştırmalar yapılarak belirlenen maddi zararlar esas alınmalıdır. Manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği belirtildi. Mahkemede, katılanın sanıktan doğan herhangi bir maddi zararları olmadığı, ayrıca sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında CMK'nun belirtilen koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek hüküm verilmesi gerektiği belirtildi. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması yerine, \"katılanın zararının sanık tarafından giderilmesini kabul etmemesi\" şeklindeki gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına karar verilmesi, bozmayı gerektirdiği sonucuna varıldı. Kanun Maddeleri: TCK'nin 129/1. maddesi ve 5271 Sayılı CM
2. Ceza Dairesi         2011/27511 E.  ,  2013/12505 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 2 - 2009/211042
    MAHKEMESİ : Uluborlu(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 07/05/2009
    NUMARASI : 2009/3 (E) ve 2009/17 (K)
    SUÇ : Hakaret

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Dosyada mevcut Isparta Belediye Başkanlığı" nın 12/06/2008 tarihli yazısında katılanın belediye personeli olup, sulama görevlisi olarak çalıştığının ve suç tarihinde görevde olduğunun bildirilmesi karşısında tebliğnamedeki bu husustaki bozma düşüncesine katılınmamıştır.
    Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    1-Sanığın, sulama sırası kendisinde olmasına rağmen katılanın, kendisinden sonraki bahçelere su vermiş olması üzerine sanığın, katılanın bu tutumuna tepki olarak hakaret ettiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 129/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
    2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/ 11-250 esas 2009/13 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararda, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde;katılanın sanığa yüklenen hakaret suçundan doğan herhangi bir maddi zararlarının bulunmadığı ve sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında 5271 Sayılı CMK’nun 231.maddesinin 6.fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, “katılanın zararının sanık tarafından giderilmesini kabul etmemesi” biçimindeki gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 13/05/2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.