Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların vekillerince edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Sürekli iş göremezlik ve malullük halinin belirlenmesinde izlenecek yol; 5510 sayılı Kanunun “Sağlık Raporlarının Usul ve Esasları”na dair 95. maddesinde ( 506 sayılı Kanunun 109. maddesinde) hükme bağlanmıştır. Buna göre, kurum sağlık tesisleri tarafından raporlara dayanılarak verilen kararlara karşı ilgililerin S.S. Yüksek Sağlık Kurulu"na itiraz hakları mevcuttur. Söz konusu kurulun raporlarının Kurumu bağlayacağı diğer ilgililer yönünden bağlayıcı olmayıp, Adli Tıp Başkanlığı veya Tıp Fakültelerinin ilgili ana bilim dalı konseylerinden Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü çerçevesinde inceleme ve araştırma yapılmasını isteyebilecekleri 28.06.1976 tarih ve 6/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararının gereğidir. Öte yandan; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 17.02.2010 gün ve 2010/21-60 Esas, 2010/90 Karar sayılı ilamı ile 06.10.2010 gün ve 2010/10-390 Esas, 2010/448 Karar sayılı ilamların da belirtildiği üzere Adli Tıp Kurumu Başkanlığı’nın ilgili ihtisas kurulu ile üniversitelerin tıp fakülteleri ilgili bilim dalı başkanlıklarınca ya da S.S. Yüksek Sağlık Kurulu"nca düzenlenen raporlar arasında çelişkinin mevcut olması halinde, çelişkinin Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Adli Tıp Genel Kurulu tarafından giderilerek, sigortalının sürekli iş göremezlik oranı ve başlangıç tarihi kesin olarak karara bağlanması da zorunludur.
Eldeki davada; mahkemenin 16.12.2011 tarihli hükmü Dairemizce, iş kazası sonucu sigortalının %21,00 oranındaki sürekli iş göremezlik derecesine, davalı işverenin itirazı üzerine Yüksek Sağlık Kurulu"nun 04.08.2010 tarihli raporu sonucu sürekli iş göremezlik derecesinin %2 olduğunun ve kontrol muayene bildirilmemesi
nedeniyle gelirin kesilip kesilmediği, fiili ödemeye dönüşüp dönüşmediği araştırılması ve sonucuna göre hüküm kurulması yönünde bozulduğu, mahkemece, bozma ilamına uyulduğu, Kuruma sorulması üzerine, Kurumun 01.11.2011 tarihli sürekli iş göremezlik derecesi tespitine ilişkin sağlık kurulu raporunda artma nedenine istinaden sigortalının iş göremezlik oranının %26,00 olarak bildirildiği, mahkemece çelişki Yüksek Sağlık Kurulu"na sorulması üzerine Yüksek Sağlık Kurulu"nun 13.05.2015 tarihli kararında sigortalının %26,00 iş göremezlik oranında bulunduğu ve kontrol muayene gerekmediği bildirildiği anlaşılmaktadır.
Yukarıda yapılan açıklamalar ışığında, mahkemece, Kurum sigortalısının sürekli iş göremezlik oranına ilişkin Yüksek Sağlık Kurulu"nun anılan raporları arasındaki çelişkiler, yukarıda belirtilen prosedür işletilerek giderilmeli ve sonucuna göre fiili ödeme olup olmadığı veyahut tespit edilen sürekli iş göremezlik oranına göre ilk peşin değerli gelir belirlenmeli, varılacak sonuca göre karar verilmelidir.
Mahkemece açıklanan maddi ve hukuki esaslar gözetilmeden , eksik inceleme ile ile yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 10.032016 günü oybirliği ile karar verildi.