Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/7072 Esas 2013/12493 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/7072
Karar No: 2013/12493
Karar Tarihi: 13.05.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/7072 Esas 2013/12493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hüküm temyiz edildi. Yapılan incelemede, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtildi. Ancak mahkeme, esastan inceleme yaparak sanığın beraatine karar verdi. Temyiz itirazları üzerine karar bozuldu ve sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Kanun maddeleri olarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesi'nin 2. fıkrası, 5271 sayılı CMK'nun 223/4-a maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi belirtildi.

2. Ceza Dairesi 2013/7072 E. , 2013/12493 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/2704
MAHKEMESİ : Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/09/2012
NUMARASI : 2012/705 (E) ve 2012/583 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin 20/10/2011 tarihli ve 01/10/2012 tarihli temyiz dilekçelerinde sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükmü temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 13/05/2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.