Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/18408 Esas 2017/9729 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacı vekili, davalı nezdinde Zorunlu Mali Mesuliyet Sigortası ile sigortalanan aracın 07.03.2013 tarihinde kaza yaptığını, karayolundaki trafik işaret levha ve direklerine çarparak 1.026.-TL hasar meydana getirdiğini belirterek alacağının ve olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizinin tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, sigortalı olan araç sürücüsünün kusurlu olmadığını, zararın fahiş olduğunu iddia ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın 784,70 TL olarak kısmen kabulüne ve dava tarihi itibari ile işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 Sayılı Kanun ile 1086 Sayılı HUMK’na eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa’nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190.-TL’na çıkarılmıştır. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 26/10/2017 gününde oybirliği ile karar verilmiştir.