Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 25/09/2014
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3, 62/1, 50/1-a, 52/1-2, 50/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın “Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma” başlıklı 179. maddesinin 3. fıkrasında alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek olan kişinin araç kullanma halinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olup, somut olayda ise sanığın aracında bulunan mağdurların yaralanmış olmaları sebebiyle zarar suçunun oluştuğu, sanığın sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması ile yetinilmesi gerektiği, iddianame içeriğinden sanık hakkında taksirle yaralama suçuna ilişkin olarak Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/6896 sayılı dosyasında soruşturmanın devam ettiği anlaşılmakla, söz konusu soruşturma dosyasının akibeti araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
1-) TCK"nın 179/3. maddesinde alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle araç kullanmanın suç olarak düzenlenip aynı maddenin 2. fıkrasında ise yaptırımının belirlendiği gözetilmeksizin temel ceza tayininde TCK"nın 179/2. maddesinin gösterilmemesi,
2-) Sanık hakkında adli para cezası tayin edilmiş olması nedeni ile TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi yerine, TCK"nın 50/6. maddesinin tedbirlerle sınırlı olduğunun gözetilmeksizin TCK"nın 50/6 maddesi gereğince ihtara karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.