Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/5334 Esas 2016/579 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, iş akdi gerekçe gösterilmeden feshedilene kadar davalı yanında aralıksız olarak çalıştığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını beyan ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının güvenlik elemanı olarak çalıştığını, iş akdinin haklı nedenle feshedilerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, şubat 2012 maaşının ödendiğini, davacının ücret alacakları talebinin 5 yıllık zamanaşımı süresi nedeniyle reddi gerektiğini, davacı tarafından fazla çalışma yaptığı bildirildiğinde ücretinin ödendiğini, işyerinde haftanın 6 günü çalışıldığını, bayram günlerinde yapılan çalışmaların ücretlerinin ödendiğini beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalı, davacıya fesih sırasında kıdem tazminatının ödendiğini savunmuş ödemeye ilişkin banka dekontu ibraz etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hak ettiği brüt kıdem tazminatı miktarından işverence yapılan net ödeme, brüte çevrilerek mahsup gerekirken yanılgılı hesaplamaya dayalı bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi isabetsizdir.
3- Davacı genel tatillerde çalıştığını ileri sürmüş, davalı çalışması varsa ödendiğini savunmuştur. Davacının imzasını taşıyan ücret bordrolarının bazılarında genel tatil ücreti tahakkuku bulunmaktadır. Bu nedenle genel tatil tahakkuku bulunan imzalı bordrolara ait ayların hesaplama dışı bırakılarak anılan alacağın belirlenmemesi hatalıdır.
4- Taraflar arasındaki bir diğer uyuşmazlık da , davacı işçinin kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücrete hak kazanıp kazanmadığıdır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda; davalı tarafından sunulan izin defterinde davacının izin kullandığı tarih aralığının gösterilmediği gerekçesi ile çalışma dönemi içerisinde izin kullanmadığının kabulü ile istem kabul edilmiş ise de davacının izinlerini kullanıp kullanmadığına dair işyeri belgelerinin değerlendirilmesi bakımından davacı isticvap edilerek bu konuda ayrıntılı beyanının alınması, ayrıca izinlerinin kullandırılıp kullandırılmadığına dair işyeri izin defterleri, bordrolar incelenerek davacının yıllık izin ücreti alacağı bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 21/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.