MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak maksadıyla dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK" nun 158/1-j, son, 62, 53 ve 204/1, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Resmi belgede sahtecilik, banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak maksadıyla dolandırıcılık suçlarından sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların yetkilisi ve hissedarı oldukları şirketle Türkiye İş Bankası A.Ş. arasında genel kredi sözleşmesi düzenlendiği, sanıkların kredi sözleşmesi gereğince borçlusu katılan ... olarak gözüken toplam 30.000 TL bedelli 5 tane bonoyu, borçlusu müşteki Ahmet olarak gözüken toplam 24,000 TL tutarında 4 adet bonoyu, borçlusu katılan ... olarak gözüken toplam 18,000 TL tutarındaki 2 adet bonoyu, müşteki ve katılanların imzalarını taklit etmek suretiyle oluşturup kredi temin etmek amacıyla banka şubesine verdikleri ve karşılığında kredi kullandıkları, alacaklı konumundaki Türkiye İş Bankası"nın bono bedellerinin vadesinde ödenmemesi üzerine borçlu olarak gözüken katılan ... aleyhine Kadıköy 3. İcra Müdürlüğü’nün 2009/22228 esas sayılı dosyası, müşteki Ahmet aleyhine Kadıköy 2. İcra Müdürlüğü’nün 2009/20489 esas sayılı dosyası ve müşteki aleyhine Ümraniye 3. İcra Müdürlüğü’nün 2009/16479 esas sayılı dosyası üzerinden icra takibi başlattığı, takibe konu kredi alacaklarını Türkiye İş Bankası"nın daha sonradan suçtan zarar gören katılan Yönetim A.Ş.’ye 26/06/2011 tarihinde alacağın temliki sözleşmesi ile temlik ettiği, katılanlar Şeli, Melih ve müşteki Ahmet"in bonolar üzerindeki borçlu imzasına itiraz etmeleri neticesinde, katılan ... imzalı bonoların Kadıköy 4. İcra Hukuk Mahkemesinin 2009/1735 esas sayılı dosyasında, müşteki Ahmet imzalı bonoların Kadıköy 3. İcra Hukuk Mahkemesinin 2011/197 esas sayılı dosyasında ve katılan ... imzalı bonoların Ümraniye 2. İcra Hukuk Mahkemesinin 2010/103 esas sayılı dosyasında yapılan bilirkişi incelemesinde bonolar üzerindeki borçlu imzalarının müşteki ve katılanların eli ürünü olmadıklarının saptandığı, böylece sanıkların birlikte hareket ederek müşteki ve katılanların sahte imzalarıyla bono oluşturarak Türkiye İş Bankasından hileli davranışlar ile tahsis edilmemesi gereken kredinin açılmasını sağlayarak nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işledikleri iddia edilen olayda;
1)Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiilerinin sübuta, eksik incelemeye, savunma hakkının kısıtlandığına, verilen kararların usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2)Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıkların çektikleri kredi karşılığı teminat olarak verdikleri ve dosyaya yansıyan bonoların toplamının 72.000 TL olduğu, kredinin ne kadarının ödenmediğinin belli olmadığı anlaşıldığından TCK"nın 158/1-j, son gereğince haksız menfaat miktarının 72.000 TL olarak kabulüyle buna göre hesaplama yapılması gerektiği halde kredinin tamamı üzerinden ve ayrıca 5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının e, f, j ve k bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği halde eksik gün para cezası belirlendikten sonra doğrudan haksız menfaatin iki katına çıkarılması ve bundan sonra TCK"nın 62. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereği halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının 1/1. bendindeki "10"ar gün" ibaresinin "7200"er gün" olarak, 1/4 fıkrasındaki "333.333 TL" ibaresinin "6000 gün" olarak değiştirilmesine, bundan sonra gelmek üzere "TCK 52. maddesi gereğince gün üzerinden tayin edilen para cezasının sanıkların ekonomik durumunu da göz önüne alınarak bir gün için 20 TL hesabıyla sanıkların 120.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına" fıkrasının eklenmesine, 1/2 ve 1/3. fıkralarının hükümden tamamen çıkartılmasına karar verilmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.