Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/16113 Esas 2022/5586 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; ... Ağır Ceza Mahkemesinin 18/02/2020- ... esas ve ... sayılı kararı
2- İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafileri tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık müdafileri süresinde duruşma talebinde bulunmuş ise de; dosya kapsamı dikkate alınarak 5271 sayılı CMK'nın 299. maddesinin 1. fıkrası uyarınca sanık hakkındaki inceleme takdiren duruşmasız olarak yapılmıştır.
CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanık müdafilerinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 10/06/2020- 2020/1063 esas ve 2020/767 sayılı kararında " tekerrüre esas alınması gereken sabıka kaydı bulunduğu halde sanık hakkında TCK'nun 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe istinaf olmadığından davanın yeniden görülme nedeni yapılmamış olup, bu hususun eleştirilmesi ile yetinilmiştir." yazılmışsa da, ... Ağır Ceza Mahkemesinin 18/02/2020- 2019/599 esas ve 2020/56 sayılı kararında sanık hakkında ... Asliye Ceza Mahkemesinin 23/01/2017 tarih 2016/471 esas ve 2017/10 sayılı kararının tekerrüre esas alındığı görülmekle, eleştirinin sehven yapıldığı değerlendirilmiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında belirlenen gün cinsinden para cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında,5237 sayılı “TCK’nın 52/2." maddesi yerine, uygulama fıkrası gösterilmeksizin "TCK'nın 52. maddesinin" yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2) Adli para cezasının ödenmemesi halinde infazı kısıtlar şekilde, yasal ihtara rağmen ödenmeyen adli para cezasının öncelikle 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi gereğince Cumhuriyet savcılığının kararı ile hapse çevrilerek kamuya yararlı bir işte çalıştırılma kararı verilerek bu karar doğrultusunda infazına, bu karara ilişkin infaz şekline de uyulmaması halinde hapis cezası olarak infazına karar verileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi,
3) Hükümden önce 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK'nın 53/1-b maddesinin uygulanmaması ve hükümden sonra 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz istekleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1) Hüküm fıkrasının, ilk derece mahkemesinin hükmündeki gün olarak belirlenen para cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin kısmında yer alan “TCK’nun 52. maddesi” ibaresinin çıkartılarak yerine “ TCK’nın 52/2. maddesi” ibaresinin yazılması,
2) Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafından "5275 sayılı Kanun'un 106/3. fıkrası gereğince adli para cezasının ödenmemesi halinde Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verileceği, günlük çalışma süresinin, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirleneceği, hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamının açık ceza infaz kurumunda yerine getirileceğinin bilinmesine," ibaresinin çıkarılması ve “...tamamının tahsil edilmesine” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi,
3) TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli iptal kararı ve 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK’nın 53/3. fıkrasında yapılan değişiklikten sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
Suretiyle hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz isteklerinin ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki tahliye taleplerinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın ... Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 26.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.