Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/8297 Esas 2022/4713 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2021/8297
Karar No: 2022/4713
Karar Tarihi: 10.05.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/8297 Esas 2022/4713 Karar Sayılı İlamı
5. Ceza Dairesi 2021/8297 E. , 2022/4713 K."İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat, düşürülme
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Her ne kadar katılan vekilinin süre tutum temyiz dilekçesinde ...'ın ismine yer verilmiş ise de; adı geçen sanık hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davasının Dairemizin 14/10/2019 tarihli ve 2014/5148 Esas, 2019/9643 sayılı Kararı ile zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmek suretiyle kesinleştiği ve yeniden bir hüküm de kurulmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında tefecilik suçundan kurulan düşürülme hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık ... hakkındaki kamu davasının ölümü nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince düşmesi yerine düşürülmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu cihet yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinde yer alan "düşürülmesine" ibaresinin "düşmesine" şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun suç tarihi itibarıyla lehe olan 7242 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesi 5237 sayılı TCK'nın 241. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanun'un 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 19/12/2012 tarihli mahkumiyet hükmü ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği, zamanaşımını kesen başkaca bir sebebin de bulunmadığı anlaşıldığından hükmün 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE 10/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
