MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 18/03/2014 tarih ve 2013/294-2014/117 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının acentelik sözleşmesinden kaynaklanan borcuna karşılık olarak müvekkili şirkete ciro ettiği çekin karşılığının çıkmadığını, temel ilişkiye dayanılarak başlatılan ilamsız takibin davalının itirazı ile durduğunu, oysa takibe dayanak yapılan çekin borç karşılığı verildiğinin ve acentelik sözleşmesi nedeniyle davalıdan alacaklı olduklarının sabit olduğunu ileri sürerek, itirazın iptalini ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, acentelik sözleşmesinin feshi nedeniyle taraflar arasında devam eden davalar bulunduğunu, müvekkilinin davacıya borcu olmadığını, davacının dayandığı çekin kambiyo senedi vasfında olmadığını, alacak belgesi olarak da nitelendirilemeyeceğini savunmuştur.
Mahkemece, bozma sonrası yargılamada iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davacının takip konusu yaptığı belgenin çek niteliğinde olmadığı, davacının taraflar arasındaki acentelik temel ilişkisine dayandığı, taraf defterleri üzerinde yapılan incelemede davacının temel ilişkiye dayalı olarak davalıdan alacağı olduğunun tespit edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 29.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.