Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/21400 Esas 2014/3498 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/21400
Karar No: 2014/3498

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/21400 Esas 2014/3498 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2013/21400 E.  ,  2014/3498 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Eskişehir 2. Aile Mahkemesi
    TARİHİ :18.07.2013
    NUMARASI :Esas no:2012/536 Karar no:2013/546

    Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (kadın) tarafından; kocanın kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
    2-Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı-davalı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davacı-davalının boşanma davasının reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile kabulüne karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
    3-Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davacı-davalı kocanın evlilik birliğinin gerektirdiği görevlerini yerine getirmediği ve müşterek evden ayrılarak birlikte yaşamaktan kaçındığı, davalı-davacı kadının boşanmayı gerektirir kusurlu bir davranışının kanıtlanmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda davacı-davalı kocanın tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken davalı-davacı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı-davacı kadının maddi tazminat (TMK.md.174/1) talebinin reddi doğru olmamıştır.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle, kocanın kabul edilen davası, kusur belirlemesi ve maddi tazminat yönünden BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.20.02.2014(Prş.)

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.