MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı olarak taraflarca karşılıklı açılan boşanma davasında, ilk derece mahkemesi tarafından erkeğin davasının reddine, erkeğin bağımsız hane temin etmeyerek tam kusurlu olduğu gerekçesi ile kadının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, kadın lehine maddi tazminata karar verilmiş, taraflarca istinaf başvurusunda bulunulması üzerine inceleme yapan bölge adliye mahkemesi tarafından erkeğin bağımsız hane temin etmeme eylemi yanında ayrıca eşine şiddet uyguladığı, bu hususun Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2018/35457 soruşturma sayılı dosyası ile sabit olduğu gerekçesi ile kusurun düzeltilmesine, kadın lehine 20.000TL maddi, 15.000TL manevi tazminat ile 500 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına hükmedilmiş, sair istinaf taleplerinin ise esastan reddine karar verilmiştir. Bu karara karşı davacı-davalı erkek tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur. Dosyanın yapılan incelemesinde Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2018/35457 soruşturma sayılı dosyasında kadının 4.7.2018 tarihli olay nedeniyle 5.7.2018 tarihinde şikayet başvurusunda bulunduğu, hakaret ve tehdit iddiaları ile eşi hakkında şikayetçi olduğu, bu ifadesinde darp edilmedim bu nedenle rapor almak istemiyorum dediği, aynı dosyada 14.7.2018 tarihinde yeniden ifade vererek eşinin olay günü fiziksel şiddet uyguladığını iddia ederek bu kez de şiddet eylemi nedeniyle şikayetçi olduğu, kadının ilk ifadesinde olay günü darp edilmediğini belirttiğine göre erkeğin böyle bir eylemi olmadığı veya var ise de kadının affettiği veya en azından hoşgördüğünün kabulü gerekir. Bu nedenle erkeğe fiziksel şiddet eylemi kusur olarak yüklenemez.
Türk Medeni Kanunu"nun 174/2. maddesi boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Buna göre mahkemece belirlenen ve gerçekleşen davalıdan kaynaklanan evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan bağımsız hane temin etmeme eylemi davacının kişilik haklarına saldırı niteliğinde değildir. Türk Medeni Kanunu"nun 174/2. maddesindeki koşullar davacı kadın yönünden gerçekleşmemiştir. O halde, davacı kadının manevi tazminat talebinin reddine karar verilecek yerde kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 01.07.2021 (Prş.)