MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/07/2013
NUMARASI : 2013/1030-2013/1150


A.. T.. tarafından açılan miraçılık belgesi istemi davasının kabulüne dair Diyarbakır 2. Sulh Hukuk Mahkemesi"nden verilen 08.07.2013 gün ve 1030/1150 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Talep eden A.. T.. vekili; vekiledeninin babası M. T. ile bir kısım mirasçıların, alt mirasbırakanlarının mirasını, reddettiklerini açıklayarak mirası ret hususları gözetilerek mirasçılık belgesi verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, talebin kabulü ile mirasbırakan F. T."in miras hissesi toplam 18 pay kabul edilerek; 6 payın mirasbırakanın kızı B. E. (A.)"un çocuğu S. D."a, 3 er payın mirasbırakanın oğlu A. H."in çocuğu M. Z."nün çocukları A.. T.. ile C T."e, 2 "şer payın mirasbırakanın kızı Mezineyi Seniye"nin çocukları N. T., G. D. ve F. U."a verilmesine karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde talep eden vekili tarafından, vekiledeninin baba bir anne ayrı kardeşi 13.03.1985 doğumlu C. T."in mirasbırakan Fahriye ve altmirasbırakan Ali Hamit"in ölüm tarihinde henüz doğmamış olduğundan mirasçı olamayacağı gerekçesi ile süresi içinde temyiz edilmiştir.
Mirasçılık belgesi verilmesi hususu Türk Medeni Kanunu (TMK)"nun 598. maddesinde düzenlenmiştir. Mirasçılık belgesi, aksi ispat edilinceye kadar, adına düzenlenmiş bulunan kişi ve kişilerin mirasçılığı lehine bir karine oluşturur. Bu belge; mirasbırakanla mirasçıları arasındaki irs (soy) ilişkisini göstermesi yanında mirasın (terekenin) mirasçılara intikalini de sağlayıcı bir işleve sahiptir. Bu nedenlerle; mirası reddeden (TMK.m.605/1) mirasçı veya mirasçılar varsa düzenlenecek mirasçılık belgesinde, mirasçılık sıfatına sahip olan kişi veya kişiler ile miras paylarının gösterilmesi ve mirası ret durumuna işaret edilmekle yetinilmemesi; mirası ret nedeniyle, mirasçılık sıfatını kaybedenlerin ve bunların payının akıbetinin (kime kalacağının)"da gösterilmesi gerekir. Somut olayda mirasbırakan ve alt mirasbırakanların ölüm tarihine göre 743 sayılı TKM"nun hükümlerinin uygulanması gerekmektedir. Kanuni mirasçılardan biri mirası reddederse onun payı kendisi miras açıldığı zaman sağ değilmiş gibi öbür mirasçılarına geçer. (TKM 551/1). Bu konuda halefıyet kuralları uygulanır. Somut olayda yasal düzenlemelere uygun olarak mirası reddeden mirasçıların miras paylarının alt soylarına geçirilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, red, geriye doğru hükümler doğuracağı için reddedenin mirasçılarının ölüm anında sağ olmaları veya sağ doğmak şartıyla analarının karnında bulunmaları (TKM"nun 552, 524) zorunluludur. Bu halde 13.03.1985 doğumlu C. T."in 07.11.1973 tarihinde mirası reddeden dedesi A. T."e mirasçı olamayacağından kök mirasbırakan F. T."e de mirasçı olamaz. Hal böyle olunca, Mahkemece açıklanan Yasal düzenlemelere aykırı şekilde talep edenin baba bir anne farklı kardeşi C. T."e de pay verilmesi hatalı olmuştur.
Yukarıda açılanan nedenlerle; talepte bulunan vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/III-2. bendi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 23.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.