Taraflar arasında birleştirilerek  görülen davada;
Davacı, 34 ada 10 parsel sayılı bahçeli kargir ev niteliğindeki taşınmazın maliki olduğunu, komşu parsel maliki davalının taşınmaz üzerindeki evi yıktırıp üzerine taşkın bina inşa ettiğini, aynı zamanda kendisine ait tarım aletlerini koyarak bahçesini işgal ettiğini, davalının yıkımdan çıkan malzemeleri de götürdüğünü ileri sürüp, elatmanın önlenmesi, yıkım, ecrimisil ve uğradığı zararın tazminini istemiş, yargılama sırasında ecrimisil talebinden vazgeçmiştir.
Davalı, dava konusu binanın oldukça eski, derme-çatma bir yapı olduğundan kimsenin müdahalesi olmaksızın kendiliğinden bitişikteki binasının bir bölümünün üzerine yıkılarak zarar verdiğini, yıkıntıdan malzeme almadığını bildirip, davanın reddini savunmuş, savunmasında  taşan kısmın adına tescilini istemiştir.
Mahkemece, davacıya ait binanın kendiliğinden çökerek zarara uğradığı, enkazın davalı tarafından alındığının ispatlanamadığı, temliken tescil koşullarının oluşmadığı, ecrimisil talebinden davacının vazgeçtiği, taşkın inşaat suretiyle elatmanın sabit olduğu gerekçesiyle ecrimisil ve tazminat isteklerinin reddine, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, yıkım, ecrimisil ve enkaz bedelinin tahsili isteklerine ilişkin olup, mahkemece yapılan araştırma, inceleme ve uygulama sonunda, davalının kayden davacıya ait çaplı taşınmaza taşkın yapılanmak suretiyle elattığı belirlenerek, elatmanın önlenmesi ve yıkım davasının kabulüne ve ecrimisil isteği bakımından da feragat sebebiyle davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Öyle ise, davalının tüm davacının öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine ve davalının aleyhindeki hükmün onanmasına.
Davacının, sair temyiz itirazlarına gelince; davacı diğer isteklerin yanında mülkiyeti kapsamındaki eski ve köhnemiş yapının yıkılmasından kaynaklanan enkazın davalı tarafından haklı ve geçerli bir nedeni olmaksızın yıkılıp, alınıp götürüldüğünü ileri sürerek, enkaz bedelinin de tahsilini istemiş, ne varki mahkemece kanıtlanamadığı gerekçesiyle bu isteğin reddine karar verilmiştir.
Gerçekten de, eski yapının davalı tarafından yıkılmadığı dosya kapsamı ile sabittir. Ancak, dava öncesi Salihli 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2007/99(D.İş) sayılı dosyası ile yaptırılan tespit sırasında hazır bulunan davalı; yıkılan binanın enkazından  “3-5 tane kavak ağacını” götürdüğünü belirtmiş ve böylece davacının bu yoldaki iddiasını doğrulamıştır. Öyleyse, davalının bu beyanı kendisini bağlar. O halde, anılan enkazdan nelerin alındığı duraksamaya yer bırakmayacak şekilde saptandıktan sonra, bunlara isabet eden bedelin belirlenerek hüküm altına alınması gerekirken bu hususun göz ardı edilerek yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüye hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  27.10.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.