Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/4398 Esas 2014/20372 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ..... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/06/2013 tarih ve 2012/195-2013/224 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ve davalı arasında 2009 yılında meydana gelen ticari ilişki ile müvekkili tarafından davalıya muhtelif tarihli çekler ile ödeme yapıldığını, bu çekler zımmında verilen 28.000 USD bedelli son çekten ötürü davalı ile müvekkili arasındaki cari hesapta davalı lehine, müvekkili aleyhine 10.240,30 USD"lik fazla ödeme bulunduğunu, bu miktarın iadesi ileri sürerek, bu tutarın dava tarihinden itibaren işleyecek temerrüd faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının talebi üzerine müvekkili tarafından verilen taşıma hizmetinin karşılığı olan navlun bedelinin ödenmemesi üzerine başlatılan takibe davalı tarafça itiraz edildiğini, sonrasında davalı taraf ile yapılan görüşmeler neticesinde dosya borcunun üç adet çek ile müvekkiline ödendiğini, kabul anlamına gelmemek kaydıyla taraflar arasındaki cari hesapta davacının 1.176,79 USD alacaklı olduğunu, bu bedelin kendisine ödeneceğinin davacıya bildirildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının icra takibine istinaden dava tarihinden önce ödemeler yapması ile borcu kabul ettiği, taraflar arasında davalının vekalet ücreti, takip dosyası masrafları ve faizden vazgeçtiğine ilişkin herhangi bir kaydın bulunmadığı, davacının yapmış olduğu ödemelerden sonra kalan ödenmemiş borcun 1.176,79 USD olduğu ve bu tutarın davalının da kabulünde bulunduğu gerekçesi ile 1.176,79 USD’nin 3095 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi gereğince devlet bankalarınca ABD doları cinsi üzerinden açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz oranı uygulanarak fiili ödeme günündeki döviz satış kuru üzerinden TL karşılığının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 24/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.