Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/35838 Esas 2018/8603 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın Market adlı işyerini 07/09/2007 tarihli "Tutanak" başlıklı devir sözleşmesi ile 26.000 TL bedel karşılığı satmayı ve kiracılık hakkının devrini katılanlar ... ve ..."e taahhüt ettiği, anılan sözleşme hükümlerine göre katılan ..."in sahibi olduğu aracın 13.000 TL ye sayılarak sanığa teslim edildiği ve her biri 1.000 TL bedelli 12 adet senedin sanığa verildiği, 200 TL de kapora alındığı, yine yapılan anlaşma gereğince kiracılık hakkının ve vergi levhasının resmi devrinin yıl sonu itibarıyla yapılacağının kararlaştırıldığı, sonrasında katılanların söz konusu işyerini işletmeye başladıkları, resmi devrin yapılması zamanı geldiğinde ise katılanların işyerinin kiracısı olan sanığın bu işyerine ait kiracılık hakkını devir yetkisi bulunmadığını, kira sözleşmesinde de işyeri malikince böyle bir hak verilmediğini öğrendikleri, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia olunduğu olayda; katılanların işyerini içindeki mallarla birlikte devralarak sattıkları, nitekim kendi kullanımlarındaki dönemde kira bedellerini ve faturaları ödememeleri nedeniyle sanık hakkında mal sahibince tahliye ve alacak davası açıldığı, sanık ile katılanlar arasındaki meselenin hukuki ihtilaf olduğunun anlaşılması, atılı dolandırıcılık suçunun unsurları itibariyle oluşmaması karşısında; sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 51. maddesinde ertelemenin sadece hapis cezaları bakımından öngörüldüğü, adli para cezalarının ise erteleme kapsamı dışında tutulduğu gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasını da kapsayacak şekilde cezaların tamamının TCK’nın 51. maddesi gereğince ertelenmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.