Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/8442 Esas 2006/9403 Karar Sayılı İlamı

Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 04.07.1978 olduğunun ve davalı işverene ait işyerinde 6 ay çalıştığının  tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı kurum vekili tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici  nedenlere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı; 04.07.1978 tarihinde bir gün süreyle sigortalı olarak çalıştığının  ve bu süre dikkate alınarak yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbitini istemiş, mahkemece talep gibi davanın kabulüne:  davacının 01.01.2002 tarihinden  itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbitine karar verilmiştir.
Davacının 04.07.1978 yılında bir gün süre ile sigortalı çalıştığının tesbiti yönündeki kararı yerindedir. Ne varki yaşlılık aylığı için gereken prim ödeme gün sayısı  hesabında davacının SSK."lı sigortalılık  süresinin Bağ-Kur yasasına tabi çalışmaları ile birlikte  değerlendirildiği, kısaca 2829. sayılı yasaya göre hizmet  birleştirmesinin yapılması gerektiği açıktır. Bu halde: istem Bağ-Kur"un hak alanını ilgilendirdiğinden: anılan kurumun  davaya katılımı sağlanarak: alınan cevapla birlikte yaşlılık aylığı koşulları değerlendirilmelidir.
Mahkemece bu maddi ve huhuki olgular dikkate alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davalı kurumun  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle  BOZULMASINA, bozma nedenine göre  davalı kurumun yaşlılık  aylığı bağlanmasına ilişkin  hükme yönelik temyiz  itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına  03.10.2006  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.